Besmettelijk enthousiasme

.
In gesprek over SafePath met Lindsay Schaap, Danny Silva en Nina Swaans. Lindsay en Danny zijn werkzaam bij respectievelijk Den Hey-Acker en De Hartelborgt, Rijks Justitiële Jeugdinrichtingen waar jongens verblijven om strafrechtelijke redenen. Lindsay werkt daar als senior pedagogisch medewerker en Danny als gedragswetenschapper. Nina is senior verpleegkundige bij Novadic-Kentron, een zorginstelling die zich richt op de behandeling van verslaving.

Bij Den Hey-Acker, De Hartelborgt en bij Novadic-Kentron wordt gewerkt met SafePath. Lindsay, Danny en Nina hebben onlangs de SafePath train-de-trainers opleiding gevolgd om zelf nieuwe collega’s te kunnen trainen in de methodiek én om coachbijeenkomsten met teams te kunnen begeleiden. Ze blikken terug op de opleiding.

Nina: ‘Ondanks dat de training online werd gegeven en iedereen thuis achter een computerscherm zat, voelde het alsof we samen waren. De rollenspellen in break out rooms hebben daarbij geholpen.’ Danny sluit zich daarbij aan. ‘Zelfs online was het mogelijk om een oefening te doen waarbij we, zogenaamd, overgooiden met een bal. Ieders ‘blije kind modus’ werd daarbij aangesproken. Er werd gelachen en ook geleerd. Het enthousiasme van dr. David Bernstein is besmettelijk.’

Terwijl Nina de opleiding vrijwel direct na de SafePath-basistraining volgde, ging daar voor Lindsay ruim een jaar overheen. De basisopleiding is een voorwaarde voor de train-de-trainers cursus en de meeste mensen volgen deze samen. Lindsay: ‘Ik moest wel weer even wat huiswerk doen. Want hoe zat dat nog alweer met empathische confrontatie en zo? Daarom vond ik het ook zo fijn dat er aan het einde van elke bijeenkomst van de train-de-trainers opleiding zo veel tijd werd ingelast voor het stellen van vragen.’

Nina beschrijft de train-de-trainers opleiding met de woorden ‘uitdagend’, ‘nieuw’ en ‘samen’. Voor Danny zijn het de woorden ‘inspiratie, praktisch’ en ‘toepasbaar’. Lindsay noemt ‘leerzaam’ en ‘bewustzijn’.

Nina Swaans

Alle drie kijken ze ernaar uit om collega’s te gaan trainen in SafePath. Danny: ‘Soms vinden groepsleiders een jongere ‘maar niks’. Door SafePath leren ze te kijken naar de behoeften van de jongeren achter het gedrag. Dat komt de therapeutische relatie ten goede. Laat jongeren ook eens de iModes (kaarten die afbeeldingen gebruiken om verschillende emotionele toestanden – modi – tastbaar te maken) neerleggen die hij in een medewerker ziet. Ook dat heeft een positief effect op die relatie.’ Ook voor ketenpartners is SafePath waardevol volgens Danny. ‘Reclasseringsmedewerkers vinden het helpend om door een modi-bril naar jongeren te kijken. De focus ligt zodoende veel meer op de toekomst en op wat een jongere wél kan in plaats van op alleen maar risico’s.’

Danny Silva

Zowel door de SafePath-basistraining als door de train-de-trainers opleiding hebben de drie zorgverleners ook veel over zichzelf geleerd. Nina: ‘Ik ben me bewuster geworden van mijn ‘afstandelijke beschermer’, die kant van mij die onthecht en vlak is en geen emoties voelt. Niet alleen op de werkvloer, maar ook thuis merk ik deze kant steeds vaker op.’ Danny adviseert om het thuis niet te veel te hebben over de kanten, de modi. ‘Ik krijg vaak te horen dat ik niet de psycholoog moet uithangen,’ zegt hij lachend. Lindsay: ‘Ook jongeren roepen wel eens: daar heb je haar weer met haar modi. Maar uiteindelijk gaan ze toch ook op deze manier naar elkaar kijken en met elkaar praten. Ze lopen dan naar de poster waarop de modi staan afgebeeld en zeggen tegen elkaar ‘kijk, nu doe je dit’.’